کلمه اب بازبان های مختلف!
پارسی میانه (پهلوی):ʾp̄ به خوانش:/āb/ از پارسی باستان (هخامنشی): به خوانش: /ap/ از از ریشه‌ی پیش-ایرانی:-Hap (دربردارنده: اوستایی: به خوانش: /ap/، کردی سورانی: ئاو به خوانش: /āw/ کردی کرمانجی: av به خوانش: /āv/ پشتو: اوبه به خوانش: /obë/ بلوچی: آپ به خوانش: /āp/، مازندرانی: او به خوانش: /ow/ تالشی: آو به خوانش: /āv/) ریشه پیش-هندو-ایرانی(نیا-هندو-ایرانی): -Hap (دربردارنده: سنسکریت:अप् به خوانش:/áp/ ) از ریشه پیش-هندو-اروپایی: ep* به معنی: آب ، پیکر آبی
منبع ویکیپدیا
درباره این سایت